هر وقت که می بیندت کلی حرف دارد بگوید برایت، هم اش هم از تاریخ حرف می زند. از تمدن و زندگی انسان های اولیه و تپه ی سیلک شروع می کند تا میرسد به پرزیدنت بوش و برج های تجارت جهانی. آنقدر تاریخ را برایت قشنگ نقل می کند کهگاهی دلت می خواهد که در آن دوران زندگی می کردی، در دوران کوروش و داریوش و خشایارشا و...زندگی کردن و شنیدن صدایشان هنگامی که عدالت را فریاد می زدند در گوش جهانیان، حتی اگر رویا هم باشد لذت بخش است. خوب اگر رویا نبود که لذتی نداشت. اما از نوادگانشان بودن هم خالی نیست از لذت. رویا هم نیست.

بگذریم که نوادگان کریستف با چند مشت دلار و دو تا فیلم همه چیزمان را به گند می کشند؛ سرزمینمان، نیاکان بزرگمان، غرورمان، رویا هایمان و... . سهم ما از دنیا خیلی بیشتر از این ها بود.